Oblicza Toskanii - część VIII

Po śniadaniu z takim widokiem:

nasze pierwsze kroki skierowaliśmy w kierunku portu skąd promy odpływają w stronę Elby. Mieliśmy w planach odwiedzić tą trzecią co do wielkości włoską wyspę i pomyśleliśmy, że popłyniemy tam promem sami, a samochód wypożyczymy na miejscu, zwiedzimy wyspę, oddamy autko i wrócimy. Ale jak zaczęliśmy porównywać ceny, to wyszło, że koszt naszej podróży i wypożyczenia samochodu jest praktycznie taki sam jak płyniecie promem z naszym autem. Zdecydowaliśmy się na nasz samochód i od razu kupiliśmy bilety na prom na następny dzień.
Wróciliśmy do hotelu, zapakowaliśmy kilka rzeczy i ruszyliśmy na dalsze zwiedzanie Toskanii.
Tym razem jeszcze bardziej na południe do Monte Angentario. Jest to taki ciekawy cypel - niegdyś wyspa, potem prądy morskie połączyły ją z lądem. Półwysep jest niewielki, ma zaledwie 60 km kw.
Przejechaliśmy wąskim cyplem na Monte Angentario i objechaliśmy go wkoło. Najpierw dotarliśmy do Porto Santo Stefano:

Musieliśmy jechać wolno za lawetą, która zajmowała dosłownie całą drogę:

Wykąpaliśmy się w morzu:

 

Potem odwiedziliśmy malownicze dzikie występy półwyspu

I dotarliśmy do drugiej części półwyspu - Porto Ercole, znacznie mniejszego i mniej rozbudowanego, i dalej w okolice plaż i campingów:

Z półwyspu wracaliśmy nieco inną drogą (po dwóch stronach woda):

i dojechaliśmy do miejscowości Orbetello, ale nawet się nie zatrzymywaliśmy, bo przed nami były kolejne (ostatnie już z naszej listy) termy - Terme di Saturnia. Już z drogi SP10 - punktu widokowego Miradouro mogliśmy zobaczyć co nas czeka:

Niewiele się zastanawiając podjechaliśmy na pobliski nieodpłatny parking. Było to poniedziałkowe południe, więc i ludzi niewiele:

Woda bardzo ciepła, popluskać się, poleżeć w basenikach - nic tylko czysta przyjemność :)
Wstęp oczywiście nieodpłatny, ale i tak największe nasze zdziwienie wzbudziła kawiarenka przy plaży, jedno jedyne miejsce w okolicy, a ceny nie odbiegały od cen w innych miejscach, gęściej zaludnionych i z dużą konkurencją. Widziałam też fajną scenkę - dwoje Włochów w wieku 70+ wyszło sobie z term w szlafrokach i w kapciach, ubrali kaski, wsiedli na skuter i odjechali :)

Kolejnego dnia pobudka była wcześniej, bo chcieliśmy zdążyć na 9.00 na prom płynący na Elbę.

Ponad godzinę później dobiliśmy do portu w Portoferraio.

Portoferraio jest największą i najbardziej zaludnioną miejscowością na Elbie.

W centrum miasteczka znajduje się rezydencja, w której mieszkał więziony na wyspie Napoleon Bonaparte.

W rezydencję można zwiedzać, jest tam muzeum, ale niestety nie doczytałam, że muzeum jest nieczynne we wtorki (większość muzeów w poniedziałki), a akurat był wtorek i nie mogliśmy nic zobaczyć. Ale i tak dużo miejsc w miasteczku nosi ślady związane z bytnością Napoleona na wyspie

Z Portoferraio pojechaliśmy na zachód do Marciana Marina malutka bardzo ładna miejscowość z piękną plażą:

Niestety w tym czasie nie mogliśmy się wykapać, bo po tej stronie wyspy było chłodno i wiał silny wiatr. Ale mogliśmy pooglądać takie ciekawe zejścia na plaży:

Pospacerowaliśmy po plaży i ruszyliśmy dalej, bo mieliśmy w planach objechać Elbę naokoło . Na plakatach reklamujących Elbę, jeszcze w Piombino zobaczyłam, że warto wjechać kolejką na najwyższy szczyt Elby - Monte Capanne (1.019 m npm). Podjechaliśmy do Marciny, zaparkowaliśmy i poszliśmy szukać kolejki. Niestety znów mieliśmy pecha, bo się okazało, że jest przerwa do 14.30, a było przed 13.00 i nie chciało nam się 1,5 godziny bezczynnie czekać, tym bardziej, że wjazd, pobyt na górze i zjazd mogłoby nam zająć trochę czasu i nie zobaczylibyśmy całej Elby. Podeszliśmy jednak na do wyciągu i ujrzeliśmy takie cudne wagoniki :)

Podróż czymś takim musi być emocjonująca :)
Ruszyliśmy dalej na zachód i południe, Drogą Słońca) i zatrzymywaliśmy się co chwilę, żeby napawać się pięknymi widokami

A potem już na południową część wyspy w stronę najpiękniejszych na Elbie plaż. Zatrzymaliśmy się przed miejscowością Seccheto i postanowiliśmy się wykąpać. Zeszliśmy stromym zboczem, po wielkich kamieniach,

 i nawet weszłam do wody, ale fale mnie przewracały, a że dno było skaliste, to nie daliśmy rady ;)
Wsiedliśmy do samochodu i kilkaset metrów dalej dotarliśmy na plażę w samym Seccheto, tym razem piaszczystą i dość zaludnioną.

Pogoda był tu inna niż po drugiej stronie wyspy, spokojne morze, płytkie, żeby się zanurzyć, trzeba było długo iść w morze ;)
Posiedzieliśmy trochę na plaży i gdy na horyzoncie pojawiły się chmury zebraliśmy się w dalszą drogę

i znów malownicze krajobrazy zapierały dech w piersiach:

Kolejnym miejscem, w którym się zatrzymaliśmy było Porto Azzuro, turystyczna miejscowość całkiem sympatyczna

Ostatnim przystankiem na naszej mapie było Rio Marina. Dawniej był to główny port wyspy. Po miasteczku mieliśmy pospacerować, zjeść coś i ruszyć na ostatni prom do Portoferraio, zahaczając po drodze o Capo Vita. Kolejne ładne miasteczko

Ale jak widać na zdjęciach zaczęło chmurzyć się coraz bardziej, aż w końcu zaczęło padać i zaczęło grzmieć i się błyskać. Zdecydowaliśmy się na szybki powrót do Portoferraio i pierwszy prom na jaki zdążymy - z burzą na morzu nie ma żartów. Gdy jechaliśmy wąską i krętą drogą, deszcz zamienił się w grad, a temperatura spadła z 24 do 12 stopni ! Ale to nie koniec. Nagle naszym oczom ukazało się dziwne zjawisko:

Nie bardzo wiedzieliśmy co to jest, więc gdy dojechaliśmy do miejsca, gdzie można było się zatrzymać ujrzeliśmy taki widok:

Trąba powietrzna, która zasysała wodę z morza. Widok był tak niezwykły, że oprócz nas na poboczu stała cała kolumna samochodów, a kierowcy i pasażerowie mimo deszczu i momentami gradu robili zdjęcia.
W Portoferraio wjechaliśmy od razu na prom, tym razem był dużo większy i prawie pusty:

A na zewnątrz trwała piękna burza:

Wróciliśmy 2 godziny przed czasem głodni, ale okazało się wszystko w okolicy jest nieczynne - znaleźliśmy tylko jedno miejsce, gdzie mogliśmy coś zjeść.
cdn.