W czwartek były moje urodziny.
Gdy
się już w końcu ruszyliśmy z pokoju ruszyliśmy wprost do metra i
stamtąd na wieżę. W końcu plan był taki, żeby wznieść toast szampanem na
szczycie wieży Eiffla.
Po
drodze zjedliśmy małe śniadanko i w końcu znaleźliśmy się pod wieżą. A
tam: kolejka ! Stania na co najmniej 2 godziny. Pokręciliśmy się trochę
pod tą wieżą, w końcu postanowiliśmy trochę odpuścić i udaliśmy się na
długi spacer brzegiem Sekwany
wprost do Katedry Notre Dame.
To
taki spacerek - bagatelka prawie 5 km ! Pogoda była cudna, więc szło
się całkiem przyjemnie. Katedra bardzo nam się podobała zarówno z
zewnątrz, jak i wewnątrz. Naprawdę super ! A na placu przed Katedrą
znajduje się mała gwiazdka z brązu wyznaczająca środek Paryża.
Z
tyłu Katedry znajduje się niewielki ogród, i jak się patrzy od tej
strony na Katedrę, to ma się wrażenie, że to zupełnie inny obiekt.
Po
takiej wycieczce trochę zgłodnieliśmy, a przy Katedrze były bardzo
przyjemne knajpki. Skusiliśmy się na omlety smakowite i puszyste i
lampkę wina.
Pokręciliśmy się też po uliczkach niedaleko katedry i były właśnie takie jak lubię, wąskie, ciasne, klimatyczne...
Tyle, że było ich niewiele i ciągle trafialiśmy na szerokie arterie i wielkie budynki.
No ale czas się było ruszyć, bo przecież wieża czeka ;))
Postanowiliśmy
pojechać kolejką, żeby trochę nogi oszczędzić. Po chwili dotarliśmy. A
tam ? Kolejka taka sama jak była ! Stanęliśmy i po blisko 1,5 godzinie
dotarliśmy do kasy ;)) Na wieży Eiffla są trzy tarasy. Na pierwszy i
drugi można wejść po schodach (wejście kosztuje 5 euro) lub wjechać
windą (6 euro), na trzeci można wjechać tylko windą (9 euro z drugiego
poziomu). Można też kupić bilet od razu na sam szczyt (15 euro), przy
czym i tak na drugim poziomie trzeba się przesiąść do innej windy.
My
kupiliśmy bilety od razu na sam szczyt. Dojechaliśmy, wysiedliśmy z
windy, jeszcze kilka schodów i jesteśmy na szczycie. Była 17.10.
Chodzimy, oglądamy widoki
i
trafiliśmy w końcu na ten sławetny bar z szampanem. Zamknięty ! No to
się wkurzyłam lekko, no bo jak to szampan miał być i nie ma ?! I jak tu
świętować ? Myślałam, że może o tej porze roku nie sprzedają, ale
okazało się, tzn. mój Mąż wyczytał, że bar jednak jest czynny, ale jest
przerwa: codziennie między 17 a 18 bar jest zamknięty !!! Ale
poczekaliśmy (w międzyczasie jakiś chłopak oświadczał się dziewczynie,
nota bene Polacy ;)) i się doczekałam:
Pokręciliśmy się jeszcze chwilkę po ostatnim tarasie i zjechaliśmy na poziom drugi, skąd podziwialiśmy zachód słońca:
Widok
na miasto z poziomu ok. 115 m n.p.m. jest nieco inny niż z wysokości
ok. 280 m n.p.m., zresztą mi się chyba bardziej podobało z drugiego
tarasu, bo widać ukształtowanie terenu:
A tu nagle zrobiła się 19.00 i zabłysła wieża, co mogła uwiecznić będąc na niej:
Potem spokojnie zeszliśmy jeszcze poziom niżej i podziwialiśmy rozświetlający się Paryż:
I w końcu stanęliśmy na ziemi ;))
Wracając do hotelu udaliśmy się jeszcze na kolację, a po powrocie czekał na mnie mini torcik, a bardziej tarteletka cytrynowa:
I tak upłynęły moje urodziny w Paryżu
cdn...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz