Pewnego majowego popołudnia zadzwoniła koleżanka z pytaniem, czy nie popłyniemy z nimi w rejs u wybrzeży Korfu. Na to nigdy nie trzeba nas namawiać. Koleżankę i jej męża poznaliśmy podczas rejsu na
Sycylię i tak się złożyło, że właśnie z tym kolegą stanowiłam załogę podczas tamtego rejsu. Zresztą wtedy w czwórkę bardzo się polubiliśmy i cały czas pozostajemy w kontakcie. Dlatego nawet się nie zastanawialiśmy. Tym bardziej, że warunki były bardzo korzystne. Brat znajomego naszej koleżanki pracuje w Grecji przy naprawie i wypożyczaniu jachtów i w ramach urlopu dostaje raz do roku za darmo jacht na tydzień do korzystania. W sumie kosztować nas to miało tyle co opłaty portowe, paliwo i bilety lotnicze. Wylot mieliśmy z Poznania 26.08 i już na lotnisku mogliśmy poznać całą załogę. Zapowiadało się "nieźle" i w końcu tak było, ale nie o ludziach, ale o miejscach jest ten blog ;) Załogi było na dwa jachty, bo oprócz naszego 10-osobowego był drugi 6-osobowy - kolegi naszego skipera.
W godzinach wieczornych wylądowaliśmy na Korfu
gdzie czekał na nas nasz skiper i gdzie doszło już do pierwszego spięcia, rysującego nam jak rejs może wyglądać.
Jak już dotarliśmy do portu jachtowego, było późno
i zaraz po otrzymaniu kajut udaliśmy się na spoczynek
Kolejnego dnia port okazał się bardzo malowniczy
a potem na wodzie było tylko piękniej
Po blisko 9 godzinach na wodzie dopłynęliśmy do pierwszego naszego portu noclegowego do
Prewezy - przepięknego nadmorskiego miasteczka, które w pierwszych chwilach pobytu urzekło nas klimatem. Co prawda o marinie z prawdziwego zdarzenia nie było mowy - żadnych pryszniców, toalet czy tym podobnych. Ale miasteczko cudne.
Wybraliśmy się na iście królewską ucztę do lokalnej tawerny
a potem do późnej nocy błąkaliśmy się po malowniczych uliczkach Prewezy
ciągle nie mogąc nasycić się zapachem jaśminu
Rano wyruszyliśmy na poszukiwanie knajpki, gdzie można był zjeść śniadanie i znów nie mogliśmy się oprzeć urokowi miasteczka:
Po napełnieniu zbiorników wodą wyruszyliśmy w dalszą podróż
Płynęliśmy na południe w stronę wyspy Lefkada,
gdzie na wysokości miasteczka Leukada stanęliśmy w niewielkim korku:
Okazało się, że czekamy na otwarcie drogi wodnej. Gdy się ruszyło wpłynęliśmy w wąski kanał, gdzie po brzegach straszyły nas wraki
Kawałek dalej ukazał się most pływający otwarty dla żeglugi
a ludzie i samochody czekali na swoją kolej - na otwarcie drogi nr 42 łączącej Lefkadę z lądem stałym
Byliśmy przedostatnim jachtem przepływającym o tej godzinie, dlatego mogliśmy zaobserwować jak most się zamyka, tworząc drogę
Gdy minęliśmy przeprawę na prawym brzegu ukazał nam się port w Leukadzie,
ale tym razem nie było to nasze miejsce docelowe, płynęliśmy dalej wśród malowniczych okoliczności przyrody.
Koło 17 zobaczyliśmy wreszcie cel naszej podróży - wyspę
Meganisi. Nie wpłynęliśmy jednak do portu głównego, tylko do mniejszej przystani. Właściciel restauracji przy przystani (nie wiem czy nie on był też właścicielem przystani) udostępniał przypływającym łazienki i toalety - jak na Grecję prawdziwy luksus. Postanowiliśmy też zjeść w tej restauracji i wszystko było bardzo smaczne, a samo miejsce bardzo malownicze:
Po kolacji wybraliśmy się z naszymi znajomymi na zwiedzanie pobliskiego miasteczka - Spatochori. Dojście tam chwilę nam zajęło, bo miasteczko położone jest dość wysoko, ale było warto.
Było tak tak bajkowo, że kolejnego dnia wróciliśmy w to samo miejsce. W planach mieliśmy wypłynięcie dopiero koło południa, więc był czas, żeby jeszcze za dnia nacieszyć oczy.
Było pięknie, droga do portu, choć stroma nadrabiała widoczkami
Po powrocie zapakowaliśmy się na łajbę i wyruszyliśmy dalej.
cdn...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz