Powitanie z Afryką, cz.8 Wypoczynek na wybrzeżu

Po tygodniu tłuczenia się w busie dojechaliśmy do naszego kolejnego celu wyprawy - tygodniowego relaksu na koniec roku. Mieszkaliśmy w bardzo przyjemnym resorcie Neptun Village Beach Resort & SPA. Na rozległym terenie przylegającym do szerokiej, białej plaży usytuowane są 3 hotele Neptun. 

Bardzo wygodne domki, dużo zieleni, dużo drzew, baseny, SPA, animacje, jedzenie, picie i wszelkie atrakcje związane z pobytem na all inclusive. 

Obsługi w ośrodku było chyba więcej niż gości i żeby łatwo było odróżnić kto się czym zajmuje różne profesje miały różne kolory ubrań - inne kelnerzy, inne sprzątający, inne obsługa basenu, ogrodnicy, osoby pracujące w SPA, itd. Wszyscy bardzo mili i bardzo uprzejmi. 

Ciekawostka: zauważyliśmy, że jak pracownicy przychodzili do pracy, to musieli strażnikom przy bramie głównej zostawiać swoje telefony komórkowe!

Na terenie resortu nikt cię nie zaczepia (tylko małpy) i można spokojnie się relaksować. 

Trochę gorzej jest jak chce się iść na plażę. Na plaży nie da rady przejść spokojnie, bo od razu dopadają turystów beach boys'i. Jest ich pełno, na każdym kroku - tylko zejdziesz na plażę od razu dopada cię kilku. Czego chcą? Chcą ci sprzedać wszystko: wycieczki, transport, koralki, bransoletki, chińskie magnesy i czego tylko chcesz i nie chcesz!

Większość z nich całkiem dobrze włada językami - z tego co zaobserwowałam mają muzyczny słuch i nauka języków nie sprawia im problemów.  Kilku naprawdę świetnie i całkiem poprawnie gramatycznie rozmawiało po polsku, inni po niemiecku, inni po włosku, czy francusku. A byli tacy co rozmawiali w kilku językach. I nauczyli się ich sami - od turystów i z internetu.

O angielskim nie wspominam, bo jako, ze Kenia wiele lat była kolonią Brytyjską, to do tej pory język angielski jest tam obok suahili językiem powszechnym.

Od beach boys'ów się nie opędzisz, nie ma takiej siły, powiesz kilka razy "nie", odejdzie, ale za dwa kroki przyjdzie kolejny. Jedynie w ostatni dzień mieliśmy spokój, bo jak mówiliśmy, że jesteśmy ostatni dzień i wydaliśmy wszystkie pieniądze, to sami odchodzili ;)

No, albo jak rano chodziliśmy biegać po plaży, to też zostawiali nas w spokoju ;)

Tak nas zagadywali, tak namawiali, że skusiliśmy się na jedną wycieczkę i muszę powiedzieć, że nie żałowaliśmy! Ale o tym za chwilę.

Resorty mają jednak tak to zorganizowane, że beach boysi nie mają wstępu na teren ośrodka, zejść na plażę pilnują ochroniarze, którzy wpuszczają tylko mieszkańców hoteli.

Jednak pobyt w takim miejscu może też człowieka zmęczyć. Dwa dni odpoczynku i ... nuda. Biegać można iść tylko rano, najpóźniej do 6.30, bo potem za ciepło na sport, plaża z beach boys'ami, męcząca, można popływać w oceanie albo w basenie, ale ileż można pływać ;) Leżeć na leżaku? No ileż można...

Postanowiliśmy więc zwiedzić okolicę, ale w okolicy nie było kompletnie nic godnego uwagi. Oczywiście, żeby wyjść za bramę hotelu musieliśmy podać strażnikom numer pokoju. Za bramą tłum: tuk-tuki, ubery, bolty, kierowcy wszelkiej maści chcący dopaść turystów za wszelką cenę.

W okolicy naszego hotelu nie było praktycznie nic godnego uwagi. Sklep z pamiątkami, sklep z alkoholem, biuro oferujące lokalne wycieczki, fryzjer, kosmetyczka. A ceny?  Jak na warunki dość wysokie.

Kawałek dalej trafiliśmy na tubylczą wioskę  i nawet się jeden znalazł, co za opłatą chciał nas po niej oprowadzić, ale nie odważyliśmy się. Wróciliśmy plażą.

Znamy siebie już na tyle, że wiedzieliśmy, że nie damy rady wysiedzieć tyle dni nic nie robiąc, więc mieliśmy plan, żeby wybrać się na jakieś wycieczki. Na jedną pojechaliśmy ze znajomymi boltem, na drugą z lokalnym tour operatorem z hotelu, a na ostatnią daliśmy się namówić na plaży. 

Wycieczka trwała  mniej więcej 3,5 godziny. Popłynęliśmy tutejszym katamaranem ok 2,5 km na północ w stronę Diani na Wyspę Robinsona na snorkeling. Wyspa Robinsona to okresowa niewielka (jakieś 100x150 metrów) łata piachu jakieś 500 metrów od plaży.

Przed 10.00 czekała na nas nasza załoga: kapitan, pomocnik i ok. 10-letni syn.  

Na wyspę płynęliśmy trochę ponad godzinę, tam kilka fotek 

 

i zabrali nas w miejsce, gdzie można zobaczyć rafę i podziwiać rybki. Nasz opiekun był dobrze przygotowany - zabrał ze sobą jedzenie dla rybek, więc podpływały ich spore grupy. Jak jedzenie się skończyło, to wyławiał nam martwe jeżowce, rozbijał skorupkę i rybki jadły nam z ręki. 

Bardzo szybko upłynął nam czas i jak zdecydowaliśmy się na powrót to nasza załoga była gotowa. Wracaliśmy z wiatrem, więc droga trwała zaledwie pół godziny. Wycieczka kosztowała nas 40 USD, ale był to bardzo fajnie spędzony czas, widać było zaangażowanie i sprawienie nam radości. Na pewno bardziej nam się podobało niż na  rejsie na wyspę Wasini, ale o tym jeszcze będzie.

cdn...