Tam gdzie kwitną wiśnie, czyli wyprawa do Japonii cz.18 - Zakończenie

Ostatnia noc w Kanazawie minęła spokojnie, ale tylko dla nas.

Wyciszyliśmy telefony, a rodzina próbowała się do nas dobić, żeby poinformować, że zamykają granice. Ale o tym wszystkim już pisałam, więc nie będę się powtarzać.
W sumie w Kanazawie skończyła się nasza wyprawa do Japonii,

bo dalej to tylko podróż - jedna do Narity, tam zakupy i ostatnia kolacja, kolejnego dnia na lotnisko i do domu.

Na pewno jestem niesamowicie zadowolona, że mieliśmy okazję polecieć do Japonii i skorzystaliśmy z niej. Jak wspominałam na początku relacji Japonia nie była ani moim priorytetem, ani krajem do którego chcę polecieć, ba nigdy nie myślałam, że w ogóle tam zawitam.

Jednak po tych kilkunastu dniach stwierdziłam, że to chyba najciekawszy kraj w jakim byłam, a kiedy myślałam, ze już nic mnie nie zaskoczy, za rogiem czyhały na mnie kolejne niespodzianki. Japonia nie spełniła moich oczekiwań, ona je przerosła.

Jestem tym krajem zachwycona. Zabytki, historia, kultura, w połączeniu z nowoczesnością i technologią, a do tego kuchnia sprawie, że chcę tam wrócić.

I wiecie co ? W głowie już kiełkują pomysły na kolejną wyprawę do kraju kwitnącej wiśni i to wtedy, gdy ta wiśnia zacznie kwitnąć ;)

Jeśli sytuacja na świecie z panująca pandemią będzie już na tyle opanowana, to kto wie - może za rok ?

KONIEC
P.S. ale jeszcze coś tu o Japonii będzie ;) Dwa tematy zostawiłam na deser :D