Powitanie z Afryką, cz. 4 Park Narodowy Nakuru Lake

Kolejnego dnia pobudka była o 5.30, śniadanie dostaliśmy na wynos i ruszyliśmy do kolejnych parków. Przed nami było ponad 400 km, w planach aż dwie atrakcje: rejs po Jeziorze Naivasha i zwiedzanie Parku Nakuru Lake. Niestety w tym dniu zrealizowaliśmy tylko drugi punkt wycieczki.

Gdy tylko wyjechaliśmy na drogę główną (chyba najwyżej skategoryzowaną) w kierunku Nairobi, trafiliśmy na korek. 

Nasz kierowca najpierw próbował poruszać się przeciwnym pasem, ale był ruch, więc postanowił zjechać z drogi i pojechać przez pola. Błoto było ogromne, kilka samochodów stało zakopanych w nim do połowy kół, a my pędziliśmy po tym błocie jak po lodowisku. 

Kilka razy weszliśmy w ślizg, a raz już oczami wyobraźni widziałam jak przewracamy się na bok! Na szczęście jakimś cudem udało nam się wyjechać na drogę odjazdową do głównej. Ale drugi kierowca nie miał tyle szczęścia lub umiejętności i zaraz po zjeździe z drogi się zakopał! Korek ruszył, a my niby nadrobiliśmy jakieś 15 minut, ale zaraz potem straciliśmy 1,5 godziny. Bus, który się zakopał stał niecały kilometr od nas, w wyciągnięcie go trwało właśnie tyle czasu.

Bardzo nie podobało nam się zachowanie naszego kierowcy i z całą stanowczością zażądaliśmy większej ostrożności. Możemy sobie odpuścić jaką atrakcję, ale nie chcemy wypadku!

Niestety nie był to koniec przygód, gdy już minęliśmy Nairobi i znów jechaliśmy w kenijskim korku, drugi bus (ten co się zakopał) miał stłuczkę z dostawczakiem. Na początki wyglądało to dość nieciekawie, ale okazało się, że poza kilkoma rysami na karoserii nie ma innych uszkodzeń. Ale kolejna godzina nam uciekła...

W końcu po ponad 9 godzinach podróży dotarliśmy na naszej kolejnej lodgy - The Pelikan Lodge, nad jeziorem Elementaita

i po szybkim lunchu i wrzuceniu naszych rzeczy do pokoi ruszyliśmy na kolejne safari do Parku Narodowego Nakuru Lake.

Jezioro Nakuru jest jednym z najwyżej położonych jezior w Kenii - znajduje się na wysokości 1759 m n.p.m. Wody jeziora są alkaliczne, słone, a ich głębokość nie przekracza 1 metra. Powierzchnia jeziora jest zmienna, obecnie zajmuje ok 62 m², chociaż zdarzają się okresy, kiedy zmniejsza się do 7 km².

Jezioro znajduje się na terenie niewielkiego Parku Narodowego, którego całkowita powierzchnia wynosi 188 km². 

Park jest w całości ogrodzony, co ma na celu ścisłą ochronę 56 gatunków ssaków, w tym zagrożonego wyginięciem białego nosorożca. Park słynie głównie z różowych flamingów, których ilość w okresie największej koncentracji sięgała nawet 2 milionów. Jednak, ze względu na fakt wysychania jeziora w ostatnich dekadach przylatuje ich znacznie mniej.

Niestety my w parku spędziliśmy niewiele ponad godzinę, ale mieliśmy dużo szczęścia, bo zaraz po wjeździe spotkaliśmy grupkę nosorożców, co podobno nie każdemu się udaje. 

Mimo, że park słynie z flamingów, to my ich  nie widzieliśmy, ale trudno się dziwić przejazd był bardzo szybki, a gdy tylko wyjechaliśmy z parku zaczęło się ściemniać.

 

Po kolacji dość szybko poszliśmy spać, dzień był długi, a kolejnego znów czekała nas pobudka. Tym razem o.5.45.

cdn...