No i tak skończyła się nasza wyprawa do Toskanii. Rano się spakowaliśmy i zeszliśmy na śniadanie. I tu się jeszcze na chwilę zatrzymam. W tym hoteliku jedliśmy śniadania nietypowo - w barze, ale nie hotelowym, tylko w zwykłym barze przyległym do hotelu, do którego mógł wejść każdy z ulicy,
wypić kawę, przekąsić coś, poczytać gazetę czy pogadać ze znajomymi lub barmanami. I tak właśnie to wyglądało:
Przez te trzy dni zżyliśmy się już z miejscowymi na tyle, że wychodząc do baru nie tylko witali się ze barmanami ale i z nami :) Tym bardziej, że przychodziły codziennie te same osoby :) Tu naprawdę można było poczuć prawdziwe życie Włochów. Do baru przychodziły osoby w różnym wieku (uczące się, pracujące, emeryci) wpadali na kawę i przeważnie słodkie co-nie-co typu croissant. Bardzo nam się to podobało. W barze była również palarnia kawy i różne rzeczy do kupienia.
Polecam gorącą to miejsce - pyszna kawa, wspaniała atmosfera i przemili barmani :)
Po śniadaniu pożegnaliśmy się z właścicielką hoteliku i ruszyliśmy w podróż. Upływała nam całkiem spokojnie, ale zobaczyliśmy na google maps ostrzeżenie o korkach przed granicą włosko - austriacką, postanowiliśmy więc pojechać na skróty, drogą przez góry, przełęcz ponad 2000 m npm i takie widoki:
I jak widać nawet udało nam się zobaczyć pierwszy śnieg
A potem już było z górki, w Innsbruck
i już prawie jak w domu :)
Po blisko 16 godzinach podróży zameldowaliśmy się we własnym łóżku :)
