Trochę NIEinstagramowe Bali, cz. 13 Sanur i okolice

W naszym nowym hotelu Puri Santrian w Sanur spędziliśmy najwięcej czasu, aż 4 noce.

Nasz apartament miał 60 m², był przestronny czysty, była i wanna i prysznic, a widok z balonu wychodził na ogród. 

Teren hotelu jest bardzo rozległy, znajduje się kilka basenów, bary, restauracje, centrum SPA i wiele innych atrakcji wśród drzew i egzotycznej roślinności. Obiekt położony jest przy samej plaży, na której są leżaki i restauracja należące do hotelu. Taka odrobina luksusu 😉

Wykorzystaliśmy to miejsce w dużej mierze na odpoczynek – bieganie (przy plaży jest kilku kilometrowa ścieżka), pływanie zarówno w basenach, jak i w morzu, plażowanie i relaks. No oczywiście nie przez cały pobyt, ale w końcu nie samym zwiedzaniem i oglądaniem człowiek żyje. Spędziliśmy trochę czasu na plaży, która nie tonęła w śmieciach, była czysta, zadbana, jak zresztą większość plaż na Sanur. I to chyba było jedyne miejsce, gdzie były ładne plaże, ale to zasługa wybudowanych przy wybrzeżu hoteli.

Pospacerowaliśmy też po Sanur – jest to najstarsza turystyczna miejscowość na południowo – wschodnim Bali, pierwsze luksusowe hotele zaczęto tam budować w latach 60-tych XX wieku. W 1966 został oddany do użytku najwyższy hotel na wyspie 5-cio gwiazdkowy InterContinental Hotel– ma 10 pięter. Kilka lat później wprowadzono prawo zabraniające budowy budynków wyższych niż 15m, które obowiązuje do dziś i tak ten budynek sprzed blisko 60 lat nadal pozostaje najwyższym hotelem na wyspie. Pozostałe hotele i obiekty turystyczne to przede wszystkim niskie obiekty, najczęściej domki z kilkoma apartamentami.

Samo miasteczko Sanur nie ma wiele do zaoferowania – stragany, sklepy, restauracje, bary, lodziarnie, czyli typowa nadmorska miejscowość. Dzięki temu, że dzień po przyjeździe do Sanur zrobiliśmy sobie taki luźny dzień, mogliśmy tu zaopatrzyć się prezenty, pamiątki i przysmaki, które przywieźliśmy ze sobą. Szczerze mówiąc to z miasteczka mam tylko jedno zdjęcie, wiec sami widzicie, ze nic mnie nie zainteresowało.

Następnego dnia wybraliśmy się na wycieczkę, o której jeszcze będzie, a kolejnego postanowiliśmy wreszcie pojechać do Ubud.  Nie udało nam się to jednak, bo korki do miasta były wręcz zatrważające (a to jeszcze przed sezonem). Zdecydowaliśmy się zmieć plan i wybraliśmy wodospad Tegenungan. Wstęp na do obiektu kosztował 20.000 IDR od osoby (ok 5 zł), na szczęście nie było mowy o obowiązkowych przewodnikach 😉

Sam wodospad bardzo ładny, ale było dość sporo osób i jakoś tak kompletnie nie „wołał” mnie, żebym się wykąpała. Pochodziliśmy, zrobiliśmy kilka zdjęć, przeszliśmy na drugą stronę, ale okazało się, że jest kolejna kasa, jak chce się zobaczyć wodospad z góry…

Niedaleko wodospadu jest też jedyny na Bali szklany most długi na 480 m metrów i wysoki na 288 metrów. Wstęp na niego kosztuje 250.000 IDR (ok 67 zł). Pisałam tu o szklanym moście w Tajlandii przy granicy z Birmą. Pamiętacie ile kosztował? Ok. 5,50 zł! Na Bali się nie zdecydowaliśmy 😉

W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się jeszcze w Duta Orchid Garden na wschodnich przedmieściach Denpasar. Szczerze mówiąc, jeszcze jak byliśmy w Denpasar, myślałam, żeby się tam udać, ale było trochę za daleko.

Miejsce bardzo fajne, zadbane, nie jest duże i nie „zwala z nóg”, ale spędziliśmy tu uroczy czas dzięki botaniczce, pracownicy ogrodu, która oprowadziła nas po całym ogrodzie, opowiedziała nie tylko o roślinach, ale i o sobie i codziennym życiu na Bali, o Balijczykach i  wszystkich blaskach i cieniach życia na tej indonezyjskiej wyspie. 

W ogrodzie byliśmy sami, nie było innych turystów, a pani świetnie mówiła po angielsku i chętnie odpowiadała na nasze pytania. To był bardzo fajnie spędzony czas zakończony jaśminową herbatą z lodem.

Tego dnia mnie czekała na mnie jeszcze niespodzianka – moja balijska zachcianka, a zarazem urodzinowy prezent – wizyta w balijskim SPA, ale nie tylko masaż (z tego korzystaliśmy częściej), ale przede wszystkim kąpiel w płatkach kwiatów. 

A jak się pani dowiedziała, że dzień wcześniej miałam urodziny, to był i torcik, i dmuchanie świeczki i jaśminowa herbata 😊

A kolejnego poranka ruszyliśmy dalej na południe.

cdn…