Trochę NIEinstagramowe Bali, cz. 16 Ostatni dzień na Bali

Nasz ostatni dzień na Bali obfitował w wiele atrakcji. Samolot mieliśmy dopiero po 22-giej, więc mogliśmy spędzić tu jeszcze cały dzień. 

Po śniadaniu opuściliśmy hotel, pakując się po raz ostatni do naszego Jimny’ego, który dzień wcześniej został naprawiony i gdy wróciliśmy ze skuterowej wycieczki czekał już na nas.

Wiedzieliśmy, że nie będziemy mogli wykorzystać całego czasu i na lotnisku musimy być wcześniej, ze względu zamykanie w tym dniu dużej części ulic moglibyśmy nie zdążyć dojechać na lotnisko, albo osoba z wypożyczalni nie mogłaby z niego wyjechać (ta wypożyczalnia, z której braliśmy Jimny’ego nie funkcjonuje na lotnisku). Dlaczego zamykali ulice? O tym za chwilę, zacznę od początku 😉

Nad półwyspem Bukit góruje jedna budowla – licząca ponad 120 metrów wysokości statua Garuda Wisnu Kencana jest widoczna w całej okolicy (trzecia co do wysokości statua na świecie). Posąg hinduskiego boga Wisnu dosiadającego wierzchowca-ptaka Garuda jest zlokalizowany w parku kulturowym o tej samej nazwie, w samym środku półwyspu.

Dojechaliśmy tam, ale okazało się, ze tego dnia park jest nieczynny ze względu na święto. Samo miejsce wydaje się warte zobaczenia, bo oprócz posagu odbywa się tam wiele występów i imprez kulturalnych i przedstawień.

No to skoro nie do GWK to może na plażę, a nuż coś fajnego się trafi. Pojechaliśmy na plażę Jimbaran, ale tam zastaliśmy klimat plażowy, do jakiego już przywykliśmy…

Wróciliśmy do miasteczka i udało nam się znaleźć jeden z niewielu czynnych w tym dniu salon masażu, więc nie omieszkaliśmy skorzystać przed wyjazdem.

A potem kolejna plaża i niech nazwa Was nie zmyli… Film jest smutno - drastyczny i chyba plaże z Bali już zawsze będą mi się tak kojarzyć:

Kręciliśmy się dalej po Kuta Selatan, choć już dawno wiedzieliśmy, co się będzie działo i dlaczego droga będzie zamknięta.

W czasie naszego pobytu na Bali odbywał się cały szereg świąt balijskich i z tego też powodu niektóre miejsca, zwłaszcza ostatnich dwóch dniach były zamknięte.

Są to święta ruchome zależne od 210- dniowego balijskiego kalendarza Pawukon i akurat podczas naszego pobytu była kumulacja 😉

Już 28.02 odbywało się Galugan – święto upamiętniające zwycięstwo dharmy nad adharmą, czyli dobra nad złem. Jest to czas kiedy duchy zmarłych przodków wracają na ziemię na 10 dni, do swoich dawnych domów. Obowiązkiem Balijczyków jest w tych dniach przywitać zmarłych krewnych i okazać im gościnność. Jest to czas przede wszystkim modlitwy, wspomnienia zmarłych i składania za nich ofiary. Ulice wszystkich miejscowości są przystrojone w długie tyki - penjor (można było zobaczyć też na zdjęciach we wcześniejszych postach), na których wiesza się dary dla duchów. 11-stego dnia duchy wracają w zaświaty i to święto nosi nazwę Kuningan.

Galungan zaczyna się zawsze w środę, w 11 tygodniu 210-dniowego kalendarza pawukon, co już wspominałam powyżej. Zdarza się więc, że czasem w ciągu roku powszechnie obowiązującego święto wypada dwa razy np. w tym roku było na przełomie lutego i marca, a potem na przełomie września i października.

11.03.2024 przypadało święto Nyepi – Nowy Rok w kalendarzu balijskim. W tym dniu Balijczycy przywitali 1946 rok.

Nyepi obchodzi się w dniu następującym po nowiu dziewiątego miesiąca księżycowego, jest to też święto ruchome i przypada w marcu lub kwietniu. Dzień ten nazwany jest Dniem Ciszy – obowiązuje wtedy zupełna cisza i zaciemnienie. Tego dnia Balijczycy nie pracują, nie podróżują, nie rozmawiają, a często nawet nie jedzą, czas spędzają przy wyłączonym świetle. Sygnał radiowy i telewizyjny, a nawet Internet są wyłączane. Trwa to od godziny 6.00 rano w dniu Nyepi przez całe 24 godziny. W tym dniu nie funkcjonuje nawet lotnisko, żaden samolot nie startuje i nie ląduje w Denpasar.

Co więcej dużo obostrzeń dotyczy też turystów, którzy wtedy mają bezwzględny zakaz opuszczania hoteli, nie ma możliwości wyjścia nawet na przyhotelowe plaże, można jedynie korzystać z hotelowych basenów, obsługa hoteli ograniczona jest do minimum, a często turyści nie są obsługiwani w restauracjach hotelowych tylko otrzymują specjalne pakiety żywieniowe. Złamanie zasad grozi wysokim grzywnami. Do tego turyści są zobowiązani do nie używania światła, a jeśli już muszą to w minimalnym stopniu i  wtedy muszą całkowicie zasłonić okna. Na Bali panuje w tym dniu całkowite zaciemnienie.

Według legendy podczas Nyepi na ziemię schodzą złe duchy i kiedy zobaczą, że na Bali jest cicho, ciemno i nie ma ruchu, pomyślą, że to wymarła wyspa i na kolejny rok zostawią ją w spokoju.

I chociaż Nyepi to dzień totalnej ciszy, to przygotowania do niego zaczynają się wcześniej. Czasem nawet kilka tygodni wcześniej. 

Już będąc w Kuta, w pierwszych dnia po przyjeździe na Bali, widzieliśmy dziwne wielkie potwory tworzone w różnych miejscach, np. pod wiatami. To ogoh-ogoh wielkie figury z masy papierowej, których wizerunki zaczerpnięte przede wszystkim z balijskiej mitologii, ale nie brakuje też motywów współczesnych. Potwory budowane są głownie przez młodych mężczyzn lub chłopców, którzy rywalizują miedzy sobą czyja postać będzie bardziej przerażająca. Figury umieszczane są na platformach, niesionych przez czasem kilkanaście osób, ważne, żeby podczas przemieszczania figury się trzęsły.

Gdy tylko zajdzie słońce ruszają wielkie parady, podczas których ogoh-ogoh przemieszają się przez miejscowości  na całym Bali. Każda wioska tworzy swoje potwory i ma własne pochody. Tradycją jest, ze na każdym skrzyżowaniu każdy demon obracany jest trzykrotnie , a na koniec wszystkie postaci zostają rytualnie spalone. Symbolizuje to oczyszczenie ze złych mocy i gotowość na Nyepi.

 I właśnie z powodu tych procesji drogi we wszystkich miejscowościach były częściowo zamknięte, nawet te wokół lotniska. Zanim jednak wyruszyliśmy na lotnisko spędziliśmy trochę czasu na ulicach Kuta Selatan, gdzie trwały przygotowania do parady. Wyglądało to naprawdę imponująco, chociaż w większych miastach pewnie było jeszcze ciekawiej.

Samej parady już nie mieliśmy okazji zobaczyć, tak samo jak nie przeżyliśmy Nyepi na wyspie.

Przygotowania do parady przy lotnisku

Po 17-stej oddaliśmy samochód (ok. 18-stej na Bali jest zachód słońca) i tak skończyła się nasza przygoda na tej indonezyjskiej wyspie.

cdn…